De verschillende theaters
De programma’s van het naturalistische Théâtre Libre lieten, net als de voorstellingen zelf, vaak de realiteit van het harde Parijse leven zien. Voor het symbolistische Théâtre de l’Oeuvre ontwierpen kunstenaars juist dromerige en mystieke theaterprogramma’s. Toch stonden de onderwerpen van de programma’s vaak los van de voorstelling zelf. Prentkunstenaar Ibels zei daarover:
‘het stuk wordt al geïllustreerd door de acteurs die ze spelen op een set vol met anekdotische decors. Wat kan een tweede interpretatie nog meer bieden?’
Henri Gabriel Ibels, Theaterprogramma voor Le grappin van Georges Salandri en L'affranchie van Maurice Biollay (Théâtre Libre, 3 november 1892), 1892
Henri Gabriel Ibels, Theaterprogramma voor Les tisserands van Gerhart Hauptmann (Théâtre Libre, 29 mei 1893), 1893
Vechten om de programma’s
De programma’s waren zo in trek dat er zelfs speciale verzamelaarsedities werden gemaakt, zonder tekst erbij. André Antoine van het Théâtre Libre voorspelde al dat verzamelaars om Toulouse-Lautrecs Le Missionnaire zouden vechten, en inderdaad: de lithografie was populairder dan het theaterstuk zelf.
Henri de Toulouse-Lautrec, Theaterprogramma voor Le Missionnaire van Marcel Luguet (Théâtre Libre, 25 april 1894), 1894
Verder lezen:
-
Gabriel P. Weisberg, Illusions of Reality. Naturalist Painting, Photography, Theatre and Cinema, 1875-1918, Amsterdam 2010
-
Patricia Eckert Boyer, Artists and the Avant-Garde Theater in Paris 1887-1900, Washington 1998
-
Fleur Roos Rosa de Carvalho, Prints in Paris 1900. Van elitair tot populair, Amsterdam 2017