Modern theater
André Antoine was niet alleen revolutionair in de keuze van onderwerpen van zijn theaterstukken, maar ook in de uitvoering ervan. Hij wilde ‘het podium bevrijden’ en de enscenering zo realistisch mogelijk maken. Ook was hij de eerste die de zaal tijdens een voorstelling liet verduisteren, zodat hij geen last had van afkeurende blikken uit het publiek.
Theaterprogramma’s
Antoine kreeg het idee om de theaterprogramma’s te laten illustreren door jonge avant-gardekunstenaars als Henri de Toulouse-Lautrec en Henri Gabriel Ibels, zodat elk programma een kunstwerk op zich werd.
Een aantal van deze lithografieën werd zelfs zonder tekst samengevoegd in een album dat los werd verkocht. De theaterprogramma’s werden op deze manier als luxe verzamelaarseditie op de markt gebracht.
Henri Gabriel Ibels, Figuur van Antoine in Les tisserands (La silhouette d'Antoine dans Les tisserands), omslag, 1894
Henri de Toulouse-Lautrec, Theaterprogramma voor Une faillite van Björnstjerne Björnson en Le poète et le financier van Maurice Vaucaire (Théâtre Libre, 8 november 1893), 1893
Verder lezen:
-
Gabriel P. Weisberg, Illusions of Reality. Naturalist Painting, Photography, Theatre and Cinema, 1875-1918, Amsterdam 2010
-
Patricia Eckert Boyer, Artists and the Avant-Garde Theater in Paris 1887-1900, Washington 1998
-
Geneviève Aitken, Artistes et Théâtres d’Avant-Garde. Programmes de Théatre illustrés. Paris 1890-1900, Parijs 1991