Verkapte maatschappijkritiek
Vallottons prenten verbeelden meestal het alledaagse leven in Parijs. Hij was vooral gefascineerd door het grootstedelijke fenomeen van de menigte, maar verbeeldde ook meer intieme onderwerpen in het interieur.
Onder het decoratieve oppervlak van zijn werk gaat vaak hevige maatschappijkritiek schuil. Hij hield zijn tijdgenoten een spiegel voor en confronteerde ze, verluchtigd met een dosis humor, met kwesties als onderdrukking, massaconsumptie en de hypocrisie van het huwelijk.
Félix Vallotton, Eerst groeten... (Salue d'abord...) uit Crimes et châtiments, themanummer van het tijdschrift L'Assiette au beurre (1 maart 1902), 1902
Félix Vallotton, Vuurwerk (Feu d'artifice), 1900
Félix Vallotton, De leugen (Le mensonge) uit de prentenserie Intimités, 1898
De perfecte houtsnede
Tussen 1891 en 1901 maakte Vallotton ruim honderdtwintig houtsneden.
Met zijn indrukwekkende serie Intimités, tien prenten die de eeuwige machtsstrijd tussen man en vrouw verbeelden, had hij het gevoel technisch, stilistisch en inhoudelijk tot de perfecte houtsnede te zijn gekomen.
Het was tijd voor een nieuwe uitdaging: de schilderkunst. In 1915 keerde hij met de serie C’est la Guerre nog een laatste keer naar de houtsnede terug.
Verder lezen:
- Maxime Vallotton, Charles Goerg, Felix Vallotton. Catalogue raisonné de l'oeuvre gravé et lithographie, Genève 1972
- Sasha M. Newman et al., Felix Vallotton, New York 1991
- Marina Ducrey, Fleur Roos Rosa de Carvalho, Nienke Bakker et al., Félix Vallotton. Het vuur onder het ijs, Amsterdam 2014