L'Ymagier
Prentmakers van het fin de siècle lieten zich inspireren door primitieve kunstvormen en de populaire beeldcultuur.
Geheel in de geest van de tijd, richtten de Franse symbolistische schrijvers Alfred Jarry en Remy de Gourmont het ambitieuze kunsttijdschrift L'Ymagier op.
Zij publiceerden daarin het werk van eigentijdse prentmakers naast voorbeelden van middeleeuwse houtsneden en volkse prenten die bekend stonden als images d'Epinal.
Zo wekte L'Ymagier opnieuw belangstelling voor de houtsnede bij eigentijdse kunstenaars als Edvard Munch en Emil Nolde.
-
De blik naar het verleden
De belangstelling van L'Ymagier voor godsdienstige images d'Epinal en middeleeuwse houtsneden kwam voort uit een hartstochtelijk verlangen naar een meer authentieke vorm van moderne kunst.
Voor Jarry bezaten archetypische christelijke symbolen zoals de Passie en de Maagd Maria een universele betekenis die ook voor eigentijdse kunstenaars van belang was.
Deze belangstelling voor het primitieve verleden deelde hij met de kunstenaars van de School van Pont-Aven, die hun artistieke inspiratie zochten bij de tradities en rituelen van de Bretonse boeren.
-
Emile Bernard en L'Ymagier
Emile Bernard leverde de grootste bijdrage aan L'Ymagier. Hij maakte prenten die aan middeleeuwse Christelijke houtsneden deden denken.
Ondanks hun archetypische voorkomen waren de prenten van deze kunstenaar verbonden met de meest moderne artistieke stromingen in de literatuur en poëzie.
Zo is de prent Herodiade naar alle waarschijnlijkheid schatplichtig aan Stéphane Mallarmé's gedicht met dezelfde titel.
Verder lezen
Caroline Boyle-Turner, The Prints of the Pont-Aven School: Gauguin and his Circle in Brittany, Lausanne 1986
Daniel Morane en Laure Harscoët-Maire, Emile Bernard, 1868-1941: catalogue raisonné de l'oeuvre gravé, Pont-Aven 2000
Alastair Brotchie, Alfred Jarry: A Pataphysical Life, Boston 2011