landelijk leven
Het Franse platteland is een veelvoorkomend thema in de 19de-eeuwse prentkunst.
Een werkende boer, een uitgestrekte akker maar ook een picknick in de vrije natuur symboliseren een eenvoudig landelijk bestaan.
Prentkunstenaars vonden er een tegenhanger in van het geïndustrialiseerde Parijs, dat in rap tempo uit zijn voegen barstte.
-
Boerenbevolking
In hun prenten schetsten kunstenaars het platteland als een idyllische wereld, onaangetast door moderne invloeden.
De boerinnen van Emile Bernard en Paul Gauguin dragen steevast klederdracht en verrichten landarbeid met eenvoudig handgereedschap. Deze voorstellingen van de ‘primitieve’ bevolking die nog leefden volgens oude tradities en het ritme van de seizoenen strookten lang niet altijd met de werkelijkheid, waarin trekpaarden plaatsmaakten voor stoommachines.
Om de authenticiteit van het door hen afgebeelde landelijke leven extra te benadrukken kozen de prentkunstenaars vaak voor een naïeve stijl. Zo liet Bernard in zijn prentenserie Bretonneries de onregelmatigheden van zijn handwerk zichtbaar en gaf hij zijn Bretonse boerinnen een plomp voorkomen.
-
Recreatie
Ook de stadsmens die zijn vrije tijd doorbracht in een idyllische landelijke omgeving was onder prentkunstenaars een geliefd onderwerp.
De stijl van dergelijke prenten is elegant en decoratief, zoals de baadsters van Félix Vallotton en de gezelschappen van Edouard Vuillard die één zijn met de patronen van water, bomen en grasvlaktes.
Verder lezen
Gabriel P. Weisburg, ‘Vestiges of the Past. The Brittany “Pardons” of Late-Nineteenth-Century French Painters’, Arts Magazine 55 (1980), nr. 3, pp. 134-138
Gabriel P. Weisburg, Jennifer Shaw, Paris and the Countryside. Modern Life in Late-19th-Century France, Seattle 2006
Daniel Morane, Emile Bernard 1868-1941. Catalogue raisonné de l’oeuvre gravé, Pont-Aven 2000
