duisternis
Prentkunstenaars hulden hun onderwerpen in duisternis om verborgen mystieke werelden op te roepen.
De monochrome prentkunst was met zijn vette zwarte drukinkt bij uitstek geschikt voor het verbeelden van het duister.
Veel kunstenaars gebruikten daarom juist dit medium om de meer donkere kanten van het bestaan te verkennen.
-
Vallotton en de zeggingskracht van zwart
In zijn meest beroemde prentenserie, Intimités, onderzocht Félix Vallotton de getroebleerde man-vrouwverhouding van de Parijse bourgeoisie.
Door in de prent Geld driekwart van het houtblok zwart in te inkten, gebruikte hij de duisternis om de onderhuidse dreiging en spanning die kon heersen in de weelderige interieurs van de bourgeoisie uit te drukken.
-
Duisternis in het Théâtre de l’Oeuvre
Een van de vernieuwingen van het symbolistische Théâtre de l’Oeuvre was het doven van de zaallichten, waardoor de stemming van het toneelstuk effectiever kon worden opgeroepen.
Ook de verstilde schimmen in de gelithografeerde programma’s die Edouard Vuillard voor het theater ontwierp zijn gehuld in duisternis; ze worden hoogstens spaarzaam verlicht door een enkel lampje of venster.
Verder lezen
Pierre-Louis Mathieu, La génération symboliste, Genève, 1990
Isabelle Cahn et al., Le théâtre de l'Oeuvre 1893-1900. Naissance du théâtre moderne, Milaan, 2005
Peter Parshall et al., The Darker Side of Light. Arts of Privacy, 1850-1900, Londen, 2009
