heldenportret (musha-e)
De dappere helden en krijgers uit de geschiedenis en de mythologie waren het onderwerp van veel Japanse prenten. Japan kende immers een eeuwenoude krijgerscultuur. In de loop van de 19de eeuw groeide het krijgers- of heldenportret uit tot een belangrijk genre binnen de prentkunst.
Opvallend genoeg zie je deze Japanse krijgersprenten relatief weinig terug in de westerse collecties van die tijd. De exportmarkt van Japanse prentkunst voorzag vooral in veiligere onderwerpen als vrouwelijk schoon en landschappen.
-
Krijgerskunstenaar
Kuniyoshi was de eerste grote kunstenaar die zich specialiseerde in het afbeelden van krijgers. Hij leefde zich uit op de gezichtsuitdrukkingen en houdingen van zijn personages.
Zo verbeeldde hij op haast karikaturale wijze de spanning en sensatie van de krijgersverhalen. Soms plaatste de uitgever een verhalend gedichtje bij de prent zodat nog duidelijker werd welke scène precies werd verbeeld.
-
Bloederige prenten
De krijgersprenten konden behoorlijk bloederig en gewelddadig zijn. Vincent van Gogh bezat relatief weinig krijgersprenten. Wellicht botsten de gruwelijke taferelen met zijn ideaalbeeld van Japan als vreedzame natie.
